خدایا هوامون رو خیلی داشته باش :)
پنجشنبه, ۲۴ ارديبهشت ۱۳۹۴، ۱۰:۱۵ ب.ظ
خدای خوبم پیش من بمون
میخواستم برم و مطالبش رو بخونم ولی اون موقع دیگه چه فرقی میکرد. نرفتم.
اومدم تا برای خودم بنویسم.
دیروز و روز قبلش چند بار مطلب اینجا نوشتم و حذف کردم یادم نیست...
ولی قصد ندارم این یکی رو حذف کنم.
همیشه فکر میکردم که باید همینطوری که هستم زندگی کنم، ذهنم و قلبم دایما در جنگ ان دیگه دارن خسته ام میکنن.
شاکله ذهنی من یه قالب داره، همه تقریبا قوانین من رو میدونن و کسی خارج از این قوانین حتی اجازه حرف زدن راجع به من رو به خودش نمیداد. حالا اینکه من چی شدم یا دنیای من چی شد یا قوانین من کجا تشریف بردن نمیدونم. و ته این قصه رو هم حتی نمیدونم. زندگی من، کسی که همه چیز رو با اصول خودش میخواست داره یه بلاهایی سرش میاد. این رو نمیدونم برای کارهای خوبی که انجام دادم یا برای کارهای بدم داره برام پیش میاد. با قلبم که نگاه میکنم پاداش همه خوب بودن هامه ولی با ذهنم نه به همه تلخی ها و بدی ها حال و آینده فکر میکنه. :(
خدای خوب من نمیدونم و نمیفهمم و شاید هیچ وقت هم نفهمم حکمت و خواسته تو از همه اینها که حتما من و اون توش بی تاثیر نبودیم و البته همه رفته های خاص تو و همه مونده های نظر کرده ات.
خدای مهربون من، من هیچ وقت خوب نبودم ولی تو هم همیشه عذابم دادی تا خواسته هام رو بهم بدی ولی آخر سر دادی و اون موقع بود که فهمیدم چقدر برام شیرین تره داشتنه اونچه که براش به سختی انداختیم.
ولی اینبار اصلا نمیفهمم که این خواسته من هست یا نه؟! تو من رو هل دادی تو این مسیر... ازت فقط میخوام که اونچه که باید براش تصمیم بگیرم هرچه که باید بشه و خوبی درش هست رو برای منم روشن کنی.
خدایا بعد از این همه گله یه تشکر هم دارم. :) خوشحالم که بنده های خوب خودت رو به من هم نشون دادی، همیشه بهت میگفتم که دوست دارم بیام تو این مسیر تلاشم رو هم کردم ولی همراهام خیلی دور بودن خیلی...ولی به عمرم انقدر احساس نکرده بودم که پیش بنده های خوب تو ارزش دارم و امروز که رفته بودم دیدنشون حس کردم که براشون مهم شدم. ممنونم از همه انچه توی زندگی من پیش آوردی تلخ و شیرینش رو برام شیرین کردی خیلی خوب و مهربونی. فقط باز هم پناه من باش.
میخواستم برم و مطالبش رو بخونم ولی اون موقع دیگه چه فرقی میکرد. نرفتم.
اومدم تا برای خودم بنویسم.
دیروز و روز قبلش چند بار مطلب اینجا نوشتم و حذف کردم یادم نیست...
ولی قصد ندارم این یکی رو حذف کنم.
همیشه فکر میکردم که باید همینطوری که هستم زندگی کنم، ذهنم و قلبم دایما در جنگ ان دیگه دارن خسته ام میکنن.
شاکله ذهنی من یه قالب داره، همه تقریبا قوانین من رو میدونن و کسی خارج از این قوانین حتی اجازه حرف زدن راجع به من رو به خودش نمیداد. حالا اینکه من چی شدم یا دنیای من چی شد یا قوانین من کجا تشریف بردن نمیدونم. و ته این قصه رو هم حتی نمیدونم. زندگی من، کسی که همه چیز رو با اصول خودش میخواست داره یه بلاهایی سرش میاد. این رو نمیدونم برای کارهای خوبی که انجام دادم یا برای کارهای بدم داره برام پیش میاد. با قلبم که نگاه میکنم پاداش همه خوب بودن هامه ولی با ذهنم نه به همه تلخی ها و بدی ها حال و آینده فکر میکنه. :(
خدای خوب من نمیدونم و نمیفهمم و شاید هیچ وقت هم نفهمم حکمت و خواسته تو از همه اینها که حتما من و اون توش بی تاثیر نبودیم و البته همه رفته های خاص تو و همه مونده های نظر کرده ات.
خدای مهربون من، من هیچ وقت خوب نبودم ولی تو هم همیشه عذابم دادی تا خواسته هام رو بهم بدی ولی آخر سر دادی و اون موقع بود که فهمیدم چقدر برام شیرین تره داشتنه اونچه که براش به سختی انداختیم.
ولی اینبار اصلا نمیفهمم که این خواسته من هست یا نه؟! تو من رو هل دادی تو این مسیر... ازت فقط میخوام که اونچه که باید براش تصمیم بگیرم هرچه که باید بشه و خوبی درش هست رو برای منم روشن کنی.
خدایا بعد از این همه گله یه تشکر هم دارم. :) خوشحالم که بنده های خوب خودت رو به من هم نشون دادی، همیشه بهت میگفتم که دوست دارم بیام تو این مسیر تلاشم رو هم کردم ولی همراهام خیلی دور بودن خیلی...ولی به عمرم انقدر احساس نکرده بودم که پیش بنده های خوب تو ارزش دارم و امروز که رفته بودم دیدنشون حس کردم که براشون مهم شدم. ممنونم از همه انچه توی زندگی من پیش آوردی تلخ و شیرینش رو برام شیرین کردی خیلی خوب و مهربونی. فقط باز هم پناه من باش.
آقای خاص
